ضروریات ایمیل: بین فیلدهای To، Cc و Bcc تفاوت قائل شوید

روزانه بیش از 120 میلیارد ایمیل کاری ارسال می شود.

چه به دلایل کاری یا شخصی ایمیلی ارسال می کنید، استفاده صحیح از فیلدهای گیرنده می تواند به شما کمک کند تا ارتباط موثری داشته باشید.

• فیلد To برای گیرندگان اصلی ایمیل شما در نظر گرفته شده است.

• اینها افرادی هستند که انتظار دارید از آنها پاسخی دریافت کنید.

• آدرس‌های ایمیل فهرست‌شده در فیلد To برای همه افراد موجود در ایمیل قابل مشاهده است.

وقتی می‌خواهید شخصی را در مکالمه مشارکت دهید، اما او گیرنده اصلی ایمیل نیست، از فیلد Cc استفاده کنید.

زمانی مفید است کهCc:

• شما می خواهید کسی از مکالمه آگاه باشد.

• شما می خواهید که گیرندگان اصلی ایمیل، افراد دیگری را که پیام ارسال شده است، بشناسند.

زمانی که می‌خواهید ایمیلی را به‌طور خصوصی به کسی اطلاع دهید، از فیلد Bcc استفاده کنید. آدرس ایمیل موجود در قسمت Bcc از سایر گیرندگان ایمیل پنهان است.

Bcc زمانی مفید است:

• شما می خواهید شخصی ایمیلی دریافت کند اما نمی خواهید گیرندگان اصلی ایمیل از آن مطلع شوند.

• شما می خواهید یک کپی از یک ایمیل را برای تعداد زیادی از افراد ارسال کنید.

• شما می خواهید حریم خصوصی شخصی را که در قسمت Bcc قرار دارد حفظ کنید.

این وضعیت را در نظر بگیرید.

شما از طریق ایمیل از یک مشتری شکایت دریافت کرده اید.

• شما پاسخ می دهید و ایمیل مشتری را در قسمت "به" قرار می دهید زیرا آنها گیرنده اصلی هستند.

• اگر می خواهید رئیستان ایمیل را ببیند، ایمیل او را در قسمت Cc قرار دهید.

• اگر می خواهید رئیس شما بدون اطلاع مشتری ایمیل را ببیند، ایمیل رئیس خود را در قسمت Bcc قرار دهید.

هنگام ارسال ایمیل، چند لحظه وقت بگذارید و به این فکر کنید که آیا استفاده از رونوشت یا مخفی کردن مخفی، مفید یا ضروری است.

به یاد داشته باش:

• To: انتظار دارید به ایمیل پاسخ داده شود

• Cc: می خواهید کسی را از ایمیل آگاه نگه دارید

• Bcc: شما می خواهید شخصی را از سایر گیرندگان پنهان نگه دارید