نظم سالم در مقابل ناسالم

چند بار شنیده اید که پدر یا مادری بر سر فرزند خود فریاد بزنند؟

"زوز اینجا بیا!"

"ماکس هرگز به مکتب دیر نمی رسد. آیا نمی توانی بیشتر شبیه او باشی؟"

"چند بار از شما خواسته ام که این کار را انجام دهید؟ آیا مغز شما به درستی کار می کند؟"

Photo by Zahra Amiri on Unsplash

هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش رفتار خوبی داشته و موفق شود.

اما گاهی اوقات، والدین خوش فکر نیز ممکن است از استراتژی های ناسالم استفاده کنند که می تواند به کودک آنها آسیب برساند.

انتخاب آگاهانه استراتژی های سالم می تواند به رشد کودک شما کمک کرده و روابط محکم تری در خانواده شما ایجاد کند.

نظم و انضباط سالم به کودک شما کمک می کند تا یاد بگیرد و رشد کند، در حالی که همچنان باعث می شود کودک احساس امن، امنیت و دوست داشته شدن کند.

نظم سالم:

• هدف آن کمک به یادگیری فرزند شما است

• مشکلات مربوط به یک رفتار را شناسایی می کند، نه شخص کودک را

• به کودک شما کمک می کند تا درک کند چرا باید کاری را انجام دهد یا نباید کاری را انجام دهد

• پیوسته است - انتظارات واضحی درباره قوانین و عواقب وجود دارد

نظم و انضباط ناسالم ممکن است کودک را سرزنش کند و در نتیجه باعث احساس بد یا بی لیاقتی در کودک شود. حتی اگر غیر عمدی باشد، کودک بازهم تحت تأثیر منفی آن قرار می گیرد.

نظم ناسالم:

• تمرکز بر تنبیه کردن، نه آموزش

• کودک را تنبه می شود نه رفتار

• احساسات والدین (عصبانیت، ناامیدی، ناامنی) را به کودک منتقل می کند

دینا پسرش عمر را می بیند که از حصار به حویلی همسایه‌شان می رود. همسایه‌شان قبلاً در این باره شکایت کرده اند. دینا قبلاً در این باره با عمر صحبت کرده و او توافق کرده بود که این کار را متوقف کند.

Photo by Zahra Amiri on Unsplash

دینا قبل از صحبت با عمر نفس می کشد تا خودش را آرام کند.

درست مثل هر عادت دیگر، نحوه تربیت فرزندتان نیز به الگویی تبدیل می شود.

نظم ناسالم به یک چرخه تبدیل می شود. کودک شما حتی ممکن است شروع به تقلید از رفتار شما کند. بنابراین اگر آنها عادت دارند فریاد بشنوند وی یا اسم شان صدا زده شود، خیلی زود ممکن است آنها نیز شروع به داد زدن کنند.

نظم و انضباط سالم نیز همین است. وقتی قوانینی به طور مداوم و خونسرد تنظیم و اجرا می شوند، کودکان می دانند چه زمانی آنها را نقض کرده اند و ممکن است برای اصلاح رفتارهای خود گام بردارند.

چه بخشهایی از رویکرد انضباطی فعلی شما سالم است؟ چه قسمت هایی ناسالم هستند؟

دفعه بعدی که فرزندتان کاری انجام داد، پیش از اینکه به آنها برسید، کمی فکر کنید.

از خود بپرسید: چگونه می توانم به روشی سالم پاسخ دهم؟